தமிழ் எழுத்துலகின் குறிப்பிடத்தக்க கடலியல் ஆய்வாளர், கடலோடி மக்களின் கவலைகளை கண்டு, எழுத்தால் வெளியுலகிற்கு வெளிப்படுத்திய பெருமைக்குரியவராக திகழும் முனைவர் வறீதையா கான்ஸ்தந்தின் எழுதியிருக்கும் முற்றிலும் மாறுப்பட்ட நுால் இது.
நுாலை படிக்கும் போது இது தன்வரலாறா, கதையா, கட்டுரையா, மனநல ஆய்வா, உண்மைக்கதையா என்றெல்லாம் கண்டுபிடிக்க வேண்டிய மனநிலை வாசகருக்கு இருக்காது.
மாறாக கதை சொல்லியின் மகளுக்கு ஏற்பட்ட மனச்சிதைவு, அவரை இயல்புக்கு கொண்டு வர போராடும் தந்தையின் ‛கையறு நிலையே’ நம் கண்களுக்குள் கண்ணீரை நிரப்பி விடுகிறது. மகளுக்கு இயல்புநிலை திரும்ப வேண்டும் என ஊரெல்லாம் அழைத்து சென்று சிகிச்சைக்காக உருகும் தந்தை, மனநலபாதிப்பு பெற்ற வேறு சிலரையும் கண்முன்நிறுத்துகிறார். அவர்களின் கதையும், கையறு நதியின் கிளை நதியாய் கண்ணீர் கடலாய் நீள்கிறது.
உளவியல் சிக்கல், மனப்பிறழ்வு, மனநிலை பாதிப்பு, மனச்சிக்கல் என்றெல்லாம் வார்த்தைகள் சொல்லி, யாருக்கோ எங்கோ பாதிப்பு தானே என்று நாம் கடந்து போகும் போது, மனப்பாதிப்பிற்குள்ளானவர்களும், அவர்களை கவனிப்பவர்களும் கவனிப்பாரின்றி இருப்பதை மறந்து விடுகிறோம். இந்த நுாலை படித்த பின் அவர்கள் மீது ஒரு கரிசனம், கனிவு ஏற்படும்; மனநோயாளிகளை வெறுக்க மாட்டோம். இதுவே வறீதையாவின் எழுத்திற்கு கிடைக்கும் வெற்றி.
-ஜிவிஆர்
.jpg)
No comments:
Post a Comment