இடிந்தகரை, தை எழுச்சி, ஸ்டெர்லைட், கதிராமங்கலம்...

‘கூடங்குளம் அணுவுலைக்கு எதிராக ஏன் ஆரம்ப கட்டத்திலேயே போராடவில்லை?’ 

இடிந்தகரை போராட்டக்காரர்களுக்கு எதிராக எழுப்பப்பட்ட இந்தக் கேள்வி அடிப்படையற்றது. 1989 ஜனவரி 1இல் கன்னியாகுமரியில் நிறைவடைந்த ‘நீரைக் காப்போம், உயிரைக்காப்போம்’ தேசியப் பேரணி காவல்துறையால் ஒடுக்கப்பட்டது. துப்பக்கிச்சூடு, காவல்துறை வண்டிகள் தீவைப்பு, தடியடி என்பதோடு அரசின் தாக்குதல்கள் நிற்கவில்லை; அப்பேரணியின் நடத்துநர்கள் நீண்டகாலம் வேட்டையாடப் பட்டார்கள். 
 2011 இடிந்தகரைப் போராட்டத்தில் வெளிப்பட்டது தாய்மை அக்கறை.. மாலதி மைத்ரி குறிப்பிடுவது போல, அது ‘இனிவரும் தலைமுறைகளுக்கான போராட்டம்’. 2012இல் ப்ரெஞ்ச் மொழியில் வெளிவந்த ஃபெரியேவின் நூல் இடிந்தகரைப் போராளிகளுக்குக் கிடைத்திருக்க வாய்ப்பில்லை. இல்தான் அதன் தமிழ்ப்பதிப்பு வெளியானது. ஃபுகுஷிமா  தாய்-சி விபத்து குறித்து மிகுந்த தணிக்கையுடன் ஜப்பானிலிருந்து வெளியான செய்திகளே அவர்களை உசுப்பின. ஆனால் 1945 ஹிரோஷிமா, நாகசாகி அணுகுண்டு தாக்குதல் தொடங்கி உலகம் முழுவதும் அணுவாற்றல்/ அணுவாயுதம் சார்ந்த அரசியல் போக்குகள், அணுவுலை விபத்துகள் குறித்து இந்தியாவில் கிடைக்கப்பெறும் நம்பகமான ஓர் ஆவணத்தை 2004இல் சு.ப.உதயகுமார் தொகுத்து வெளியிட்டிருந்தார். பசுமை அரசியல், மோதல் மேலாண்மை, அமைதிப் படிப்புகளிலும் அவை சார்ந்த களச் செயல்பாட்டிலும் ஆர்வம் காட்டிவந்த உதயகுமார், அணுவாற்றல் எதிர்ப்பு மக்கள் இயக்கத்தில் செயல்பட நேர்ந்தது இயல்பானதுதான். ‘மக்களை அறிவு ரீதியாக ஆற்றல்படுத்துவது’ என்னும் அதன் இலக்கு அஹிம்சைவயப்பட்டது, மக்களாட்சிக் கூறுகளில் வேர்பிடித்து நிற்பது; மக்களை அமைதியின் பாதையில் வழிநடத்த வல்லது.

20 மைக்ரானுக்குக் குறைவான ஞெகிழிப் பைகளை, புகையிலைப் பொருட்களைத் தடைசெய்வதில் அரசுகள் மேற்கொள்ளும் முயற்சிகள் பாராட்டத் தகுந்தவை. சூழலியல், வனம், நீர்வளப் பாதுகாப்பு, ஏமக்குறைவு நோய் (HIV- AIDS) குறித்துப் பரந்த விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த பலகோடிப் பணத்தை அரசுக் கருவூலத்திலிருந்து செலவிடுவதும் ஏற்புடையதே. இதிலெல்லாம் அக்கறை கொள்ளும் அரசு ஏன் அணுவுலைகளைப் பற்றிப் பேச விரும்புவதில்லை, மக்களைப் பேச விடுவதில்லை? அணுவுலை அபாயத்தின் முன்னால் ஞெகிழிப் பையெல்லாம் ஒன்றுமில்லை. உயிர்பயத்தை உற்பத்தி செய்து கொண்டிருக்கும் அணுவுலைகள் குறித்த தரவுகள் ஏன் இரகசியமாய்ப் பாதுகாக்கப்படுகின்றன? இந்த எளிமையான கேள்வியை எழுப்புபவர்கள் ஏன் மானிட/ தேச எதிரிகளாக, பயங்கரவாதிகளாகச் சித்திரிக்கப்படுகிறார்கள்?

இடிந்தகரை, தை எழுச்சி, ஸ்டெர்லைட், கதிராமங்கலம் போராட்டங்கள் உலகுக்குச் சொல்லும் செய்தி என்ன? அடிப்படையில் இவைகள் அடித்தள மக்கள் போராட்டங்கள். தங்கள் பண்பாட்டு அடையாளத்தின்மீதும் எதிர்காலத்தின் மீதும் தொடுக்கப்படும்  அதிகார மையங்களின் வன்முறைகளுக்கான எதிர்வினை. தொன்றுதொட்டு அவர்கள் புழங்கிவந்த குடிமனை வாழிடங்களும் வாழ்வாதார வளங்களும் ஒவ்வொன்றாய்ப் பறிபோய்க் கொண்டிருப்பதற்கான எதிர்வினையாற்றல். இயற்கையோடு அவர்கள் பேணிவரும் பாரம்பரிய உறவின் வெளிப்பாடு. இடிந்தகரைப் போராட்டத்தின் மிகப்பெரிய பலங்களில் ஒன்று, அதைப் பெண்கள் முன்னெடுத்தார்கள் என்பது. சமூகத்தின் அடித்தட்டில் எல்லாத் தாக்கங்களையும் அனுபவித்துவரும் சமூகத்தொகை அவர்கள். பெண்சக்தி எழுச்சி கொள்ளும்போது அதை அமைதிப்படுத்துவது அவ்வளவு எளிதல்ல.

-----------------------------------------------------------------------------

விரைவில் வெளிவரவிருக்கும்  ’திணைவெளி: நிலம், சூழலியல், பண்பாடு’  என்னும் எனது நூலிலிருந்து சில பகுதிகள்....