திணைவெளி [நிலம் | சூழலியல் | பண்பாடு]. வறீதையா கான்ஸ்தந்தின்

முன்னுரை

சூழலியல் நம் வாழிடம், வாழ்வாதாரம், சுகாதாரம், வரலாறு, பண்பாடு, அடையாளம் எல்லாவற்றோடும் பின்னிப்பிணைந்து கிடப்பது. அது ஒரு தனித்த கூறல்ல.  வனமும் கடலும் சமவெளி மனிதர்களை நீரால் பிணைத்து நிற்கின்றன. நீர் உலகின், உயிரின் பொதுமொழி. வனம், கடல் உள்ளிட்ட அனைத்துத் திணைகளுக்குமான உரையாடல் மொழி. ‘நீரின்றி அமையாது உலகு’ என்னும் குறளின் பொருளை ஆதிமனிதர்கள் உணர்ந்திருந்தனர்.

பரபரப்பான வாழ்க்கையின் வேகப் பாய்ச்சலில் திடீரெனக் குறுக்கிடும் ஒரு பெரும் சிக்கலை முன்னிட்டுத் திணறி நிற்கும் நேரம் ஒழிய,  எப்போதுமே நம் நிலமோ வரலாறோ வருங்காலமோ நமக்குப் பொருட்டாய்த் தோன்றியதில்லை. பாடத்திட்டங்கள் இயற்கை குறித்த அக்கறைகளைக் கவனமாகத் தவிர்த்து வந்துள்ளன. இளைய தலைமுறையின் திணைநில உறவுகள் தேய்ந்து வருகின்றன. சுகாதார, அழகியல் கரிசனங்களுக்கு அப்பால் திணைநிலங்கள் மூன்று வகையில் மிக முக்கியமானவை: வாழிடம், வாழ்வாதாரம், மனித குலத்தின் எதிர்காலம்.

‘வளர்ச்சி’ என்னும் மாயக் கவர்ச்சியில் நம் முன்னோர்களின் தடத்திலிருந்து நாம் வெகுதூரம் விலகி வந்துவிட்டோம், அதன் பாதிப்புகளை ஒவ்வொன்றாக அனுபவிக்கவும் தொடங்கியுள்ளோம். வனம், ஈரநிலம், கடல் ஒவ்வொன்றும் அதன் இயல்பை இழந்து வருகிறது; ஏரி, கண்மாய் உள்ளிட்ட நீர்ப்பிடிப்புப் பகுதிகள் சுருங்கி வருகின்றன; நீரின் வழமையான தடங்கள் ஊடறுக்கப்பட்டுவிட்டன; நிலத்தடிநீர் முன்போல் புத்தாக்கம் பெறவில்லை… மறுபுறம், உணவு உற்பத்தியின் பெயரால் சூழலுக்குப் பொருந்தாத உயிரினங்களை நம் திணைநிலங்களில் திணித்துக் கொண்டிருக்கிறோம்; ‘மின்னாற்றல் பற்றாக்குறை’யை முன்னிட்டு ’ஊருக்குள்ளே அணுவுலைகளை’ நியாயப்படுத்தவும் துணிந்து விட்டோம். எட்டுத் திக்கும் மதயானை போல நம் தலைமுறைகளின் எதிர்காலம் தீர்வற்ற சிக்கல்களால் சூழப்பட்டிருக்கிறது.  

திணைக்குடிகளின் மரபறிவறிவைக்  கணக்கில் கொள்ளாத  சூழலியல்  அக்கறைகள்  தோற்றுவிடுகின்றன என்பது மட்டுமல்ல, அவை மக்களின் மீதான சுமையைப் பெருக்கவும் செய்கின்றன. காலங்காலமாக வாழ்ந்துவரும் நிலத்தையும் அதன் இட, கால, பொழுதுகளின் போக்குகளுக்குத் தங்கள் வாழ்வைத்   தகவமைத்துக் கொண்டு வாழ்ந்துவரும் அம்மனிதர்களிடமிருந்து கற்றுக்கொள்ளும் எளிமை நமக்கு வேண்டும்.

 வாழ்வின் பெறுமதியான பலவும் விபத்தாக நேர்வதுதான். இருபது ஆண்டுகளுக்கு  முன்னால்  உயராய்வுத் தளத்திலிருந்து  மக்கள் தளத்துக்கு நான் நகர்ந்ததும் அவ்வாறானதே. அடித்தள மக்கள் எதிர்கொள்ளும் சூழலியல்- வாழ்வாதாரச்   சிக்கல்களின் வேர்களைப் பதியத் தொடங்கி, கல்விப்புல ஆய்வுக்கு அப்பால் தொடரும் இப்பயணம் நக்கீரன், பாமயன், ஜீவானந்தம் போன்ற பல நிகரற்ற சூழலியல் ஆளுமைகளுடன் உரையாடும் அரிய வாய்ப்பையும் தந்தது. திரும்பிப் பார்க்கையில், சூழலியல் களத்துக்கு என்னை ஆற்றுப்படுத்திய அறிஞர், எனது பேராசான் பேரா. அ.தேவசோபனராஜ், தமிழகப் பசுமைப் படைப்பாளி நண்பர்கள், பத்திரிகை நண்பர்கள், வாசக அன்பர்கள், குடும்பத்தினர் எல்லோர்க்கும் கடன்பட்டுள்ளேன். இப்பெரும் சமூகக் கடனின் ஒரு சிறு பகுதியையாவது திருப்பிச்செலுத்தும் எளிய முயற்சியாக என் எழுத்துகளை முன்வைக்கின்றேன்.

பசுமைப் பார்வை என்பது அறிவுஜீவிகள்/ அறிஞர்களுக்கானது என்பதான தவறான புரிதல் பொதுவெளியில் நிலவுகிறது; ‘சூழலியல் செயல்பாடு என்பது மாசுபடுத்தும் தொழிற்சாலைக்கு எதிரான போராட்டம்’ என்கிற குறுகிய பார்வையும் நிலவுகிறது. இதன் எதிர்வாக, இயற்கை  நம் அன்றாட வாழ்வோடு கலந்தது என்னும் புரிதல் தேவை. இயற்கையின் மீதான ஆர்வம் சமூகத்தின் அடிப்படைக் குழுமமான குடும்பத்திலிருந்தே வளர்த்தெடுக்கப்பட வேண்டும். பெறுமதி வாய்ந்த சூழலியல் எழுத்துகளால், உள்ளூர்ச் செயல்பாடுகளினால் இது ஓரளவு சாத்தியமாகலாம். தமிழ்ச் சூழலில் அண்மைக் காலங்களில் அவ்வாறான எழுத்துகள் வரத் தொடங்கியுள்ளன. அறிவு மேட்டிமையைக் கடந்து அடித்தள மக்களின் புழங்கு மொழிக்கு அறிவியலைக் கொண்டு சேர்ப்பதும் இன்றைய தேவையாகிறது.

எனது இரண்டு பதிற்றாண்டுச் சூழலியல்/ வள அரசியல் பதிவுகளிலிருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட எழுத்துகளின் தொகுப்பான ‘திணைவெளி- நிலம், சூழலியல், பண்பாடு’ என்னும் இந்நூல் நான்கு பகுதிகளைக் கொண்டது: ஓன்று- சூழலியல், பண்பாட்டுப் பார்வையில்  திணை நில வாழ்வியல்; இரண்டு- மண் சார்ந்த ஆய்வுப் பார்வையில் சூழலியல் சிக்கல்கள் சூழலியல் சிக்கல்கள். மூன்று- மொழி, மரபறிவு, பல்லுயிரிய, இனவரைவியல்/ மானிடவியல் பார்வையில் இனக்குழு வாழ்க்கை. நான்கு- அனுபவ அறிவின் பின்னணியில், தேர்ந்தெடுத்த சூழலியல் எழுத்துகள் மீதான விமர்சனம்.

இயற்கை நேயர்கள் இத்தொகுப்பை இருகரம் நீட்டி வரவேற்பார்கள் என நம்புகிறேன்.

அன்புடன்,

வறீதையா கான்ஸ்தந்தின்