நிலத்தைக் கொண்டாடுவோம். | வறீதையா கான்ஸ்தந்தின்

நிலத்தைக் கொண்டாடுவது என்பது நிலவுரிமை மறுக்கப்பட்டோரின் இன அடையாளத்தை, வரலாற்றுப் பங்களிப்பைக் கொண்டாடுவது; நாம் இயற்கையைத் தவறாகக் கையாண்டதால் பேரிடர்களுக்கு வித்திட்டோம்என்னும்உண்மையை  வெளிப்படையாக ஒப்புக் கொள்வது; பேரிடர்கள் திணைநிலக் குடிகளை அவர்களது பாரம்பரிய வாழிட - வாழ்வாதார நிலைகளிலிருந்து பெயர்த்தெறியும் ஆயுதமாகப் பயன்படுத்தும் அதிகாரவர்க்கத்தின் போக்குக்கு எதிராகக் குரல் எழுப்புவது; குடிமக்களின், இனி வரவிருக்கும் தலைமுறைகளின் பொதுச்சொத்து வளங்கள் தனிநபர் ஆக்கிரமிப்புக்கு உள்ளாகாமல் கண்காணிப்பது; நிலம், நீர், காற்று, பல்லுயிர்ச் செழுமை நீடிப்பதற்கான மக்கள் அரசியலை முன்னெடுப்பது. 

கடல் மையம், நிலம் அதன் விளிம்பு. ஆனால் பெருங்கடல்களுக்கும் நிலப்பரப்புகளுக்கும் இடைபட்டுக் கிடைக்கும் கடற்கரை ஓர் விளிம்புநிலை சூழலியல் கட்டமைவு. கடலும் நிலமும் ஊடாடும் இடமான கடற்கரை சமவெளி சூழலியல் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. நிலம் சார்ந்த நடவடிக்கைகளால் வெகுவாய்ப் பாதிக்கப்படுவது. நீர் மேலாண்மையிலும் நிலப் பயன்பாட்டு முறையிலும்   நேர்ந்துள்ள பாரிய மாற்றங்கள் கடலோர நன்னீர் நிலைகளையும் உவர்நீர்ப் பரப்புகளையும் கடும் பாதிப்புகளுக்கு உள்ளாக்கியுள்ளது. இயந்திரங்களையும் செயற்கை உரங்களையும் சார்ந்த தீவிர வேளாண்முறைகள், தொழிற்பேட்டைகள், நகர்மயமாதல் போன்ற பிரச்சினைகள் நெய்தல் திணை நிலங்களைக் காயப்படுத்தியுள்ளன.

திணைநிலச்  சூழலியலில் திறந்தவெளிகளின் மதிப்பு என்ன?  நகர்ப்புற மக்களை பொறுத்தவரை, அது பொருளாதார மதிப்பற்ற, பயனற்ற நிலம். கிராமப்புற மக்கள் நிலத்தைப் பொதுச்சொத்தாய்ப் பார்ப்பவர்கள்; பொதுச் சொத்து வளங்களை பேணிப் பராமரிப்பவர்கள். பொதுச்சொத்து வளங்களின் மீது தனியுரிமை கோரும் பண்பு அவர்களிடம் இருந்ததில்லை. தனியுரிமை நிலம், மதில்சுவர்கள், அடுக்ககங்கள், 'கேட்டட் கம்யூனிட்டி' (gated community) எனப்படும் தனிக்குடிமைச் சமூகங்கள் என வளர்ந்துவிட்டிருக்கும் நகர நாகரிகம், திணைநிலங்களின் இயர்கையோடு இயைந்த வாழ்க்கை முறையிலிருந்து அந்நியப்பட்டுப் போனது.நிலம் சந்தைப்பொருள் ஆக்கப்பட்டு விட்டது.இயற்க்கை வழங்கிவரும் நீடித்த சூழலியல், பொருளியல், சுகாதாரச் சேவைகளை நகர்ப்புறப் பண்பாடு கணக்கில் கொள்வதில்லை. திறந்தவெளி நிலங்களும் அதனுடன் இணைந்த நீர்ப்பரப்புகளும் உலகளாவிய நீரியல், பருவநிலைச் சுழற்சி நிகழ்வுகளில் பெரும்பங்காற்றுகின்றன. நிலத்தடி நீர்மட்டம், வெள்ளப்பெருக்கு, வறட்சி, பொசுக் பயன்பாட்டுக்கான நன்னீர்ப் பெறுமதி - எல்லாவற்றிலும் திறந்தவெளி நிலங்களுக்குமுக்கிய பங்கு உண்டு. நிலங்களைக் கட்டுமானங்களால் நிரப்பிவிடுவது என்பது இயற்கையின் மீது தொடுக்கப்படும் நெருக்கடிநிலைதான்.

நீர், காலந்தோறும் மனிதகுலத்தை வழிநடத்தும் ஆசிரியன். நிலப்பரப்புகளை காலங்களை, பொழுதுகளை நாம் எவ்வாறு கையாளவேண்டும் என நீர் நமக்கு கற்றுத் தந்திருக்கிறது.  நெகிழ்தன்மையோடு சமநிலை பேணுவதிலும் நிலத்தைத் தடம்பிடித்துச் செல்வதிலும் பிரபஞ்சத்தில் நீருக்கு இணையான ஆசான் வேறொன்று  இல்லை. ஐம்பெரும் சக்திகளில் ஒன்றான நீருக்கு நாம் நெருப்பளவு அஞ்சுவதில்லை.நெருப்பு அழிக்க மட்டுமே வல்லது. ஆக்கவும் அழிக்கவும் பேராற்றல் பெற்ற நீரினை வளர்ச்சியின் பெயரால் மனிதன் புறக்கணித்திருக்கிறான். அதன் பெறுமதியாக பெரும்பிரளயங்களைச் சந்திக்கவும் செய்திருக்கிறான்.

சென்னை போன்ற பெருநகரங்களில் பருவமழைக் காலங்களில்  நேர்ந்துவரும் வெள்ளப்பெருக்கு, நிலத்தின் மீதான மனிதப் பேராசையின் விளைவு என்றால் மிகையில்லை. 330 க்கு மேற்பட்ட மனிதவுயிர்களைப் பலிகொண்டு, 20 ஆண்டு பொருளாதார வளர்ச்சியை விழுங்கிச்சென்ற  2018  கேரள பெருவெள்ளம் மேற்குத்தொடர்ச்சி மலையின் மீதான மனிதப் பேராசையின் தொடர்ச்சியே. அம்மலையை பேரழிவினின்று பாதுகாக்க மாதவ் காட்கில் (அறிக்கை) விடுத்த அறைகூவலை மராட்டிய, கர்நாடக, கேரள மாநிலங்கள் நிராகரித்தன.

திணைநிலங்களின் உறவுகள் ஊடறுக்கப்படுகின்றன. இதன் முதற்பலி, மாற்றங்களைச் சரிக்கட்டிக்கொள்ளும் நிலத்தின் நெகிழ்தன்மை. நிலங்கள் துண்டிக்கப்பட்டதைத் தொடர்ந்து மனிதர்கள் தங்கள் நிலத்திலிருந்து துண்டிக்கப் படுகின்றனர். பெறுமதி இழந்த நிலங்களிலிருந்து நிலஅகதிகள் உருவாகின்றனர். உட்கார ஒரு தளமும் தலைக்கு மேலே ஒரு கூரையும் அமைவதுதான் நாவீன வளர்ச்சி என்று மனிதர்கள் நம்புகிறார்கள். வளர்ச்சியின் பிதாமகர்கள் மக்கட்பெருக்கம்தான் இன்றைய சூழலியல் சிதைவுகளுக்கு முதன்மைக் காரணம் என்னும் பொருள் தொனிக்கும் 'மக்கட்தொகை- வறுமை- சுற்றுச்சூழல்' முக்கோணக் கருத்தியலை முன்வைத்துப் பரப்புரை நிகழ்த்துகின்றனர். இது யதார்த்தத்துக்கு முற்றிலும் மாறுபட்ட, வல்லாதிக்க அரசுகளும் பெருமுதலாளிய சக்திகளும் மேற்கொள்ளும் உள்நோக்கம் கொண்ட பரப்புரை. பூமியின் சிதைவுக்கு மக்கட்பெருக்கம் முதன்மைக் காரணம் அல்ல; சமவாய்ப்பு மறுக்கப்படும் வள அரசியல் சூழல்தான் உண்மைக் காரணம். அடித்தள மக்கள் நோக்கில் இது 'வளர்ச்சி-வறுமை-சுற்றுச்சூழல்' முக்கோணப் புதிர் ஆகும்.  சமவாய்ப்பை மறுக்கும் வளர்ச்சி, வறுமையைப் பெருக்குகிறது; வறுமையும் பற்றாக்குறையும் சமநிலையற்ற வளர்ச்சிப் போக்குகளும் சுற்றுச்சூழல் சிக்கல்களை உருவாக்குகின்றன. நிலத்தின் மீதும் நீரின் மீதும் சம வாய்ப்பு மறுக்கப்படும் சூழல் திணைநிலங்களின் அழிவுக்கு காரணமாகிறது.

விசுவரூபம் எடுத்துக்கொண்டிருக்கும் இந்தச் சிக்கலுக்குத் தீர்வுதான் என்ன? திணைநிலங்களின் மீதான அடித்தள மக்களின் உரிமை மீட்கப்படவேண்டும்; இனக்குழு மக்களின் திணைநில அடையாளங்கள் மீட்டுருவாக்கம் செய்யப்படவேண்டும்.  

நிலத்தைக் கொண்டாடுவது என்பது நிலவுரிமை மறுக்கப்பட்டோரின் இன அடையாளத்தை, வரலாற்றுப் பங்களிப்பைக் கொண்டாடுவது; நாம் இயற்கையைத் தவறாகக் கையாண்டதால் பேரிடர்களுக்கு வித்திட்டோம் என்னும் உண்மையை ஒப்புக்கொள்வது. பேரிடர்கள் திணைநிலக் குடிகளை அவர்களது பாரம்பரிய வாழிட -வாழ்வாதார நிலைகளிலிருந்து பெயர்த்தெறியும் ஆயுதமாகப் பயன்படுத்தும் அதிகாரவர்க்கத்தின் போக்குக்கு எதிராகக் குரல் எழுப்புவது. குடிமக்களின், இனி வரவிருக்கும் தலைமுறைகளின் பொதுச்சொத்து வளங்கள் தனிநபர் ஆக்கிரமிப்புக்கு உள்ளாகாமல் கண்காணிப்பது. நிலம், நீர், காற்று, பல்லுயிர்ச் செழுமை நீடிப்பதற்கான மக்கள் அரசியலை முன்னெடுப்பது. அவ்வாறு அமையும் சூழலில் அடித்தளமக்கள் தங்களை அதில் எளிதாக அடையாளம் காண்பார்கள். எவ்வாறு நிலத்திலிருந்து தாங்கள்பெயர்த்தெறியப்பட்டோம் என்பதை நினைவுகூர்வார்கள். தங்கள் நிலத்த்தின் வரலாற்றை மீட்டெடுப்பதன் மூலம் நிலவுரிமையை மீளப்பெறுவார்கள். இயற்கையைக் கொண்டாடும் இடையீடுகள் இந்தப் புள்ளியை நோக்கி நகரவேண்டும். பூர்வகுடிகளின் பங்கேற்பின்றி பொதுச்சொத்து வளங்களை மீட்டெடுப்பது வெறுங்கனவுதான்.

அடித்தள மக்களுக்கு இயற்கை உணர்வை நாமாகச்சென்று  ஊட்டவேண்டும் என்பதில்லை. அது அவர்களிடம் இயல்பாக ஊறிக்கிடக்கிறது. இயற்கையின் அழிவுக்கு அவர்கள்தான் காரணம் என்பது மேட்டிமைச் சமூகங்களின் அரைகுறைப் புரிதல். நகரங்களின் ஆதிக் குடிகள் அவர்களே; நகரங்களைக் கட்டியெழுப்பியவர்களும் அவர்கள்தான். அவ்வுழைப்பாளிகள் நகரங்களின் வெளிவட்டத்துக்கும் வெளியே மனித மாண்புக்கு ஒவ்வாத சூழலில் வாழும்படி விதித்தது யார்? சமவாய்ப்பு மறுக்கப்பட்ட நிலையில் சுற்றுச்சூழலை, பொதுச்சொத்து  வளங்களைக் காக்கும் பொறுப்பை அவர்கள் தலையில் சுமத்துவது என்ன நீதி? 

வளர்ச்சி அகதிகளில் ஒரு பகுதியினரான பருவநிலை மாற்ற அகதிகள், கடற்கரையின் பூர்வகுடிகள். பேரிடர்களை நம் கடந்தகாலத்தின் பெறுமதி என்று எடுத்துக்கொண்டால், அதன் விளைவுகளுக்கு நாமே பொறுப்பேற்கவேண்டும். பருவநிலை மாற்றத்தின் சவால்களை எதிர்கொள்வதில் கடற்கரையின் முதன்மைப் பங்காளிகளான அம்மக்களை முன்னிலைப்படுத்த வேண்டும்.

அடுத்த கணத்தின் அவசரத் தேவைகளை எதிர்கொள்ளவொண்ணாது வாழ்வின் சுமையினால் கூனிக்குறுக்கிக் கிடப்பவனிடம் 'பருவநிலை மாற்றத்தின் அறிவியல் பேருரைகள்' எப்படி எடுபடும்? முதலில் அவனது அடிப்படை உரிமைகள் பேசப்படவேண்டும். நகரக் கழிவுகளின் மிகப் பெரும்பான்மையும் சொகுசு விரும்பிகளான செல்வாக்குச் சமூகங்கள் உற்பத்தி செய்பவை. என்னைப் பொறுத்தவரை இயற்கை அன்பர்களின் முதல் வேலை வார இறுதியில் கடற்கரைக்குப் போய்க் குப்பை பொறுக்குவதல்ல. சென்னை தொடங்கி மகாபலிபுரம் வரை கடற்கரை நெடுக மக்களையும் கடலையும் ஊடறுத்தவாறு சீனப்பெருஞ்சுவர் போல நெடுகி நீளும் மதில் சுவர்களின் பின்னால் பெரும் பங்களாக்களில் குடியேறியுள்ள மேட்டுக்குடிகளின் செவியில் இந்தச் செய்தியை உரக்கச் சொல்வதே:

"பணத் தாள்களால் நீங்கள் ஆக்கிரமித்திருக்கும் இந்தக் கடற்கரை மணல்வெளி உங்களுக்கு மட்டுமானதல்ல!"