நெய்தல் நிலத்திற்கோர் இரங்கற்பா! சு.கி.ஜெயகரன்

கடற்கரைச் சமுதாயத்தினரின் பிரச்னைகள் குறித்து விரிவாக விவாதிக்கிறது இந்த நூல்.

விளிம்புச் சமுதாயங்கள் பற்றிய தமிழ் நூல்கள் அரிதானவை. மீனவ சமுதாயத்தின் வாழ்வியல்-சூழியல் ஆகியவற்றை மையப் படுத்தி நெய்தல் மண்ணின் மைந்தனான வறீதையா கான்ஸ் தந்தின், குமரிக்கடல், கணியம் போன்ற பத்திரிகைகளில் எழுதிய படைப்புகளின் தொகுப்பே நெய்தல் சுவடுகள். தாம் கண்டுணர்ந்த மீனவர் வாழ்வு, வளர்ச்சி, தடைகள், உரிமைகள், போராட்டங்கள், நவீனமயமாக்கத்தின் தாக்கங்கள், நீர்வளம், மீன்வளம், சூழியல் சீர்கேடு போன்ற கடலோர மக்களைத் தொடும் பல கூறுகளை யும் இந்த நூலில் பதிவு செய்துள்ளார் கான்ஸ்தந்தின். மீனவ சமுதாயத்தை தம் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்கும் கத்தோலிக்க கட்டமைப்பு, மீனவர் வளர்ச்சிக்கு உதவாத அரசின் மீன்வள மேம்பாட்டுத் திட்டங்கள் போன்ற இதுவரை தொட்டுப் பார்த்திராத சமூகப் பிரச்னைகள் நூலில் அலசப்படுகின்றன.

1963ஆம் ஆண்டில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட இந்தோ-நார்வீஜியன் மீன்வளத்திட்டம் அதிக அறுவடை, மீன் ஏற்றுமதி, அந்நியச் செலாவணி என்ற இலக்குகளுடன் கொண்டுவரப் பட்டது. விசைப் படகுகள், நவீன மீன்பிடி உபகரணங்கள், கடன்-மானியம் போன்றவற்றின் வருகை, பாரம்பரியமாக மீன்பிடித்து வாழ்ந்த சமுதாயத்தை வெகுவாகப் பாதித்தது. வர்க்க பேதங்களை உருவாக்கியது. பெரும் முதலீடுகள், வரம் பற்ற மீன் பிடிப்பு ஆகியவற்றால் மீன்வளம் குன்றியது. இந்தச் சூழியல் சேதாரத்தால் மீனவர் நலிவுற்றனர். மீனவர் நலத்தைக் கவனிக்காமல் கொண்டுவரப்பட்ட ‘மீன்வள’ மேம்பாட்டுத் திட்டங்களின் தாக்கங்கள் இவை.

இந்தியாவிற்கு பல்லாயிரம் கோடிகள் (1997-78லேயே ரூ. 4642 கோடிகள்) ஈட்டித்தரும் கடல் உணவு ஏற்றுமதிக்கு அச்சாணியாக இருப்பவர்கள் மீன் பதனிடும் ஆலைகளில் பணிபுரியும் மகளிர். இவர்கள் குறைந்த ஊதியம் பெற்று, கடும் குளிர் நிறைந்த சூழலில் கையுறைகளின்றி, மீன்தோலை நீக்குவது, அவற்றை துண்டங்களாக்கி உறையவைப்பது போன்ற வேலைகளை நெடுநேரம் நின்றுகொண்டே செய்கிறார்கள். இதைப் படிக்கும்போது, நாம் எந்த நூற்றாண்டில் வாழ் கிறோம் என்ற வியப்பே ஏற்படுகிறது.

ஆணாதிக்கமிகு மீன்பிடி தொழிலில் விசைப்படகுடன் ஆழ்கடலில் சென்று மீன்பிடிப்பதற்குப் பயிற்சி பெற்ற இரையுமன்துறை மகளிர் குழு தலைவியான ரேச்சலின் நேர்காணல், கோட்டாறு மறை மாவட்டம் நடத்திவரும் தலைச்சுமட்டு மீனவப் பெண்களின் கூட்டமைப்பு போன்ற வற்றைப் அறியும்போது ஒரு நம்பிக்கை பிறக்கிறது.

குமரிக் கடற்கரை நீர்வளம் பற்றி எழுதிய ஆசிரியர், 19ஆம் நூற்றாண்டில் பெருஞ்செலவில் அமைக்கப்பட்ட அனந்த விக்டோரியா மார்த்தாண்டவர்மா (ஏ.வி.எம்) கால்வாய் எவ்வாறு அன்று திருவனந்தபுரத்திலிருந்து கன்னியாகுமரி வரை நீர்வழிப் போக்குவரத்தை ஏற்படுத்தியது, கடல்நீர் உள்நிலம் நோக்கி வருவதைத் தடுத்து, நன்னீரைப் பாதுகாத்தது என்பதையும் குமரி மாவட்டம் தமிழ்நாட்டுடன் இணைந்த பின் இந்தக் கால்வாய் பராமரிப்பின்றி சில இடங்களில் தூர்ந்துபோனது என்பதையும் கூறி, கால்வாயின் புனரமைப்பை வலியுறுத்துகிறார். தூத்தூர் யூதா கல்லூரியின் மாணவர்களுடன் கால்வாய்ப் புனரமைப்பைத் துவங்கி, அதை ஒரு மக்கள் இயக்கமாக மாற்றியுள்ளார் ஆசிரியர். 

ஒரு காலத்தில் ஓத அலைகள் உள் நிலத்துக்குக் கொண்டு வரும் கடல் நீரை பாத்திகட்டி, சூரிய வெப்பத்தில் காயவிட்டு உப்பளங்களில் உப்பு தயாரிக்கப்பட்டது. இன்றோ, பல இடங் களில் ஆழ்துளைக் கிணறுகள் அமைக்கப்பட்டு, நிலத்தடி யிலிருந்து உவர் நீரை உறிஞ்சியெடுத்து பாத்திகளில் பாய விட்டு, உப்பு தயாரிக்கப்படுகிறது. உவர்நீர் உள்நிலத்தில் ஊடுருவுவது, எளிதில் மாற்றவியலாத சூழியல் சீர்கேடாகும். கடற்கரையோரங்களில் அடர்த்தியான உவர்நீர் மீது, நன்னீர் வில்லையாகப் பரவுகின்றது. நன்னீர்-உவர்நீர் இடையிலான எல்லைக்கோடு மிக நுணுக்கமானது. அதிக அளவில் கடற் கரையோரத்தில் நிலத்தடி நீரை உறிஞ்சி எடுப்பதால் இந்த எல்லை சிதைந்து உவர் நீர் உள்நிலம் நோக்கிவர ஆரம்பிக்கும்.

கடற்கரையோரம் பெருகி வரும் மழை நீரை ஆழ்துளைக் கிணறுகளின் மூலம் நிலத்தடி நீரகத்தில் செலுத்தினால், நன்னீர் எல்லையை கடல் நோக்கித் தள்ள முடியும். ஆனால் குமரி மாவட்டத்தில் இதற்கு எதிர்மறையாக நடக்கிறது. சூழியல் சமன்பாட்டைக் குலைக்கும் கழிமுகம் மற்றும் கடற்கரையோர மணல் அகழ்வு, ஆலைப் பொருளாதாரத்திற்குத் தேவையான கனிம அகழ்வு, வேளாண்மைக்கு இலவச மின்சாரம் அமல் படுத்தப்பட்டு, சகட்டு மேனிக்கு நிலத்தடி நீர் இறைக்கப்பட்ட தால் தாழ்ந்து போன நிலத்தடி நீர்மட்டம், சுற்றுலா வணிக வியாபாரிகளின் கடற்கரை ஆக்கிரமிப்பு என்பது போன்ற சூழியல் சீர்கேடுகளை அறியவரும்போது, கடற்கரைக்கு இரங் கற்பா பாடவேண்டிய தருணம் வந்துவிட்டது என்பதை உணரலாம்.

கடற்கரைச் சமுதாயங்களின் மற்றொரு சாபக்கேடு இனச் சண்டை-மதச் சண்டை. மார்ச் 1982ஆம் ஆண்டில் கன்னியாகுமரி மாவட்டத்தில், மண்டைக்காட்டில் இந்துக் களுக்கும் கிறிஸ்தவர்களுக்கும் இடையே மோதல் ஏற்பட்டது. அதைத் தொடர்ந்து போலீசார் நடத்திய துப்பாக்கிச் சூடு பற்றிய ஓய்வு பெற்ற நீதிபதி பி.வேணுகோபால் ஆணைக் குழுவின் 34 பரிந்துரைகளில் ஒன்று, மீனவர் சமுதாயத்திற்கென ஒரு சட்டமன்றத் தொகுதியை ஒதுக்குவது. மற்றொன்று, மீனவச் சமுதாயத்தில் தகுதிபெற்ற சிலரைக் காவல்துறைப் பணியில் சேர்ப்பதால், மீனவ சமுதாயத்தினரைக் கலவரங் களின்போது கட்டுப்படுத்தலாம். ஆனால் இந்தப் பரிந்துரை களின் மீது மாநில அரசு முறையான நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளவில்லை என்பது வருந்தத்தக்க செய்தி.

தென் திருவிதாங்கூர்-கொச்சி சமஸ்தானங்களில் தொழி லாளர்கள் குடை பிடிக்கக்கூடாது, செருப்பு அணியக்கூடாது, பெண்கள் மாராப்பு போடக்கூடாது என்பது போன்ற விதிகள் நிலவிய மன்னர்கள் காலத்திலேயே ‘கடல் விளிம்பு சமூகங் களின் மனித மாண்பினை மீட்டெடுத்த பெருமை, கத்தோலிக் கத்தைச் சாரும்’ எனக் குறிப்பிடும் ஆசிரியர், பின்னர் ‘கத்தோலிக்கம் வந்தது, காவி வந்தது’ என ஒரே மூச்சில் கூறுகிறார். குமரி மாவட்டம் தமிழ்நாட்டுடன் இணைந்ததை ‘அநாதை விடுதியில் எறியப்பட்ட சவலைப் பிள்ளை போன்று கேரள தாய்ச் சமுதாயத்திலிருந்து மீனவர் பிரிக்கப்பட்டனர்’ என்று கூறு வதையும் தவிர்த்திருக்கலாம்.

சுற்றுச்சூழல் பற்றி எழுதப்பட்ட பகுதிகளில், துறை சார்ந்த அழகான தமிழ்ப் பதங்களின் பயன்பாடு இந்த நூலின் சிறப்பு களில் ஒன்று. உதாரணங்கள்: மீள்தந்துகிக் கவர்ச்சி (Reverse Osmosis), கடற்கரை ஒழுங்காற்று மண்டலம் (Coastal Regulatory Zone), உயிர்ப்பொருள் ஈவினை (Biomass Yield), இடங் கணிப்பான் (G.P.S). 

இப்படி அருமையான சொல்லாடல்கள் இருந்தும் நூலிறுதியில் சொற்பட்டியல் இல்லாததும் பல ஆவணங்கள், நூல்கள், தரவுகள் மேற்கோள் காட்டப்பட்டிருந்தாலும், துணை நூற் பட்டியல் அளிக்கப்படாததும் இந்த நூலின் குறைகள்.